Lean gebruikt een te smalle definitie van “waarde”

Er is meer dan alleen klantwaarde!

Lean gebruikt al heel lang een definitie voor waarde: datgene waar de klant voor wil betalen. Al het andere noemen we verspilling of niet van toegevoegde waarde. Maar klopt dat wel?

Norman Bodek, de ontdekker van Lean, legt in deze video één van de redenen uit waarom het Westen zoveel moeite heeft om Lean werkend te krijgen:

wij gebruiken een te smalle definitie van waarde.

In de definitie van waarde “dat waar de klant voor wil betalen” zie je de Angelsaksische achtergrond terug van de onderzoekers eind jaren 80. Het gaat om dat waar je geld voor kunt krijgen.

In Japan gebruikt men, terecht denk ik, een veel ruimere definitie van waarde. De klant is immers niet de enige die we het naar de zin moeten zien te maken. Er zijn meer belanghebbenden bij een organisatie.

Hoe kun je een klant bedienen zonder medewerkers, zonder leveranciers, zonder investeerders, zonder een locatie in een gemeenschap, zonder infrastructuur waarin een land belastinggeld heeft geïnvesteerd, zonder…?

En wat te denken van de volgende generaties, onze kinderen en kleinkinderen? Wat willen we hen aan waarde nalaten? Het wordt tijd dat we het “hele mandje met fruit” gaan eten.

Ik kwam dit pareltje van inzicht tegen in een online cursus van het Lean Leadership Institute over De Harada Methode. Ik ben George Trachilis dan ook dankbaar dat hij deze video beschikbaar heeft willen maken voor jullie allemaal!

Over de Harada Methode: dat is het beste proces ter wereld voor dagelijks management en voor het ten volste ontwikkelen van mensen. Ik verwacht hier nog wel vaker over te schrijven!